opere vernacolari pavia

Pavia vegia

Quand vò in strusa par i cuntrà,
i cuntrà vèg dla mè Pavia,
propi am par d'avè truà
là 'n qualcos ca sa 'd cà mia.

Tüti i mür ch'èn d'an cargà,
i fer batù di pugiulin,
i bèi purton tüt sagumà,
tüt î canton e cantunin

san ad cà mia, e in mes a lur
'n aria bona par 'd respirà;
fors'èn i vàs cun dentr'î fiur,
forse i ricord di temp passà.

Gh'è 'n sun mür 'na Madunina
ca vedivi anca da fiö.
quand pasavi a la matina
cun la bursa e 'l cavagnö;

là mè Mama, santa dona,
l'as segnava insèma mi,
l’am disiva: "la Madona
cl'at prutegia tüt al dì".

Cara, vegia mè Pavia,
mi vöi vèdat sempr'insi,
i tò mür san ad cà mia,
tüt è bèl vesin a ti.